Jazzfestival Breda is springplank voor tientallen jonge jazzmusici

Hoewel Mitchell Damen met zijn vriendin net een huis in Schiedam gekocht heeft, is hij nog vaak te vinden in zijn geboortestreek. Drie dagdelen per week geeft hij drumles. In zijn eigen drumschooltje in het ouderlijk huis in Terheijden. En bij drumschool Lucifers Slagwerk op het Spinveld in Breda. "Toen ik studeerde was het een leuk zakcentje. Nu geef ik nog les omdat ik het zo leuk vind", vertelt Mitchell. Hij heeft een overvolle agenda. Mitchell Damen is drummer bij vijf bands en staat vrijwel dagelijks - soms twee keer op een dag - geboekt.

Eerst drummen, later jazz

Nou zat hij op zijn 6e al te trommelen en kreeg hij op zijn 8e al een écht drumstel, maar dat hij zijn brood zou gaan verdienen met jazzmuziek had hij vroeger toch niet gedacht. Pas op zijn 16e ging hij eens kijken naar dat jazzfestival, op de Grote Markt. "Het was heerlijk weer. Je kon de markt niet op of af. Ik vond het toffe muziek. Die muziek is altijd blijven hangen", herinnert Mitchell zich.

"Je begint met popmuziek, dat is de muziek die je hoort op de radio, daar groei je mee op. Ik was altijd wel vrij serieus bezig met drummen, maar niet met jazz. Ik kreeg les van jazzdrummer Matty de Wijs. Die adviseerde me eens een keer te gaan kijken. Na dat bezoek aan het jazzfestival verschoof mijn interesse. Daarna werd ik een keer het podium op gehesen bij een jamsessie in café Het Hijgend Hert en ik vond het heel leuk.

Conservatorium

Ik koos voor het conservatorium in Tilburg. Na twee jaar ben ik overgestapt op het conservatorium in Rotterdam. De Randstad heeft een grotere jazzscene en is internationaler gericht. Het gaat immers niet alleen om muzikaliteit. Je netwerk en professionaliteit zijn ook belangrijk", vertelt Mitchell Damen. 

Diepere lagen

"Met jazz had ik niks vroeger. Het leek alsof de musici maar wat deden, maar dat is helemaal niet zo. Er is een kader waarbinnen je voortdurend meerdere keuzes hebt. Jazz heeft diepere lagen, waarbij iedereen zijn eigen stem mag laten horen. Ik mag een reactie geven op wat een ander speelt en als het goed is, reageert daar weer een ander op. Ik houd ervan als het keihard swingt. Oorsponkelijk was het ook dansmuziek. Dat is mijn grote drijfkracht. Als ik drum voel ik me supergoed als het klikt met de bassist. Hardbop is mijn favoriete stijl, swing is de basis. Als het allemaal te vrij wordt, haak ik af", aldus Mitchell. 

Voorbeeld

Zijn grote voorbeeld is Art Blakey. Wat wil je, een drummer als bandleider. "Hij is voor mij de oerdrummer. Geweldig zoals hij zijn Jazz Messengers stuwt en stuurt. Zijn muziek heeft invloeden van latin en uit Afrika. Overweldigend. Bij die muziek ligt mijn hart", aldus Mitchell.

In Breda is hij al enkele jaren een vaste gast op een van de vele podia. Hij: "Je moet eerst een tijdje meedraaien in de jazzscene. In Breda draait het om stijl en kwaliteit. Als je geluk hebt, word je een keer gebeld." 

Damen is blij met de verbreding die het Bredase festival heeft ondergaan. "Het is fijn als er voor iedereen wat is. De tijd was er ook naar. Er was behoefte aan verfrissing, vernieuwing, verjonging. In Nederland is jazz tegenwoordig al vrij snel moderne jazz. In Breda kun je ook lekker genieten van dixieland of jaren '30 swing, bebop en hardbop", aldus Mitchell.

Waardering van ouders

De Harmonie Terheijden heeft hij al lang achter zich gelaten. "Mijn ouders kunnen mijn muziek intussen wel waarderen. Ze beginnen dingen te herkennen. In Breda zijn ze er altijd. Ik speel anders als zij er zijn. Ik denk dat het komt door prestatiedwang", aldus Mitchell. 

Dit artikel verscheen eerder in de Festivalkrant van 2020 en heeft daarom tekstueel een kleine aanpassing gehad op deze eerdere publicatie.

geschreven door: René van der Velden

foto: Jack Sweres